من میخوام برم. اگه چیزیم شد نگران نباش، گریه نکن، اشک نریز، اگه چیزیم شد هیچ غمی تو دلت راه نده. راستش همیشه میدونستم که اون تنفر هیچوقت نمیره، من توی یه جعبه گیر کردم، نمیتونم بیام بیرون. بچه مار. تمرکز کن، الکی نباید عصبانی بشی، تمرکز کن. درختم داره خشک میشه، درختمو پیدا نمیکنم، یه شب توی حیاطم بود، دیگه نیست. درخت منو کجا بردی؟ پس حواست به چیزایی که گفتم باشه. احساساتت انقدر جاریه؟ من نمیتونم امنیت فیزیکیت رو تامین کنم، ولی تو مجازی همیشه پیشتم، دلم برات تنگ شده بود. حس میکنم آدما به محض آشنایی باهام فقط یه پوسته از شخصیتم رو میبینن و بعد از اینکه بیشتر باهام آشنا میشم دلشون رو میزنم، دیگه اونقدر جالب نیستم. از آدمی که هستم خوشت میاد؟ منو دوست داری؟ از شخصیتی که دارم، از چیزی که هستم خوشت میاد؟ لطفا. خوشت میاد؟ نه، آروم باش. آروم باش. نفس عمیق بکش، من پیشت نیستم مواظبت باشم نه آروم باش میدونم سخته باید آروم باشی. تروخدا آروم باش. خواهش میکنم. تو قوی‌ترین آدمی هستی که دیدم. خوشحالم که داری زیر این همه سختی نفس میگیری. حالا تو هم از این به بعد همونقدر که من از تاریکی میترسم از تاریکی میترسی. تو هنوزم شجاع‌ترین عوضی‌ای هستی که میشناسم. چجوری انقدر خوشگلی؟ نور. خون. نور و خون. نباید از همون اول نزدیکم می‌شدی. عذر میخوام که بدون خبر گذاشتم رفتم. من بیشتر از چیزی که بهم نیاز داری، بهت نیاز دارم. زنده‌ای؟ لطفا جوابمو بده. سالمی؟ خواهش میکنم. ازت خواهش میکنم. تو تیکه‌ی گمشده‌ی کدوم شعری؟ دلم براش تنگ میشه. امیدوارم وقتی برگشتم آدم بهتری برات شده باشم. امیدوارم کوینی که دنبالشی رو پیدا کنی. من آدم خوبی هستم. من آدم قدرتمندی هستم. اضطراب و مرگ از من دور هستند. من زنده‌م. من نفس میکشم. من زنده میمونم. من زنده‌م. من زنده‌م.
خواستم روی زانو بیفتم و زار بزنم. در را آهسته بستم. به گینزا رفتم و دیگر برنگشتم.
