عزیزکم، دو روز پیش دیدمت؛ تیست موسیقیت محشر و فوق‌العادست. شنیدم که داشتی as it was هری استایلز رو گوش می‌کردی و وقتی واکنش نشون دادم لبخند زدی.
موهات قشنگن، لبخندت قشنگه، وقتایی که خوابت میاد و خسته‌ای، سوییشرت می‌پوشی و پاهاتو جمع میکنی تو دلت قشنگی، صدات قشنگه، هرچیزی که مربوط بهته و درموردت وجود داره قشنگه و اینو همه میدونن، وقتی داشتیم حرف می‌زدیم به این فکر کردم که یه درصدم فکر نمیکنی تو وبلاگم، زیبارو باشی و ازت یه عالمه نوشته باشم، اینکه بدون اینکه بدونی با شیرکاکائو مرتبطی، اینکه سیگار کشیدنت رو نوشتم، اینکه توصیفت کردم و از سلیقه‌هات گفتم، هیچکدومو نمیدونی و قرار نیست بدونی.
بعدش که حرفمون تموم شد به یکی که نمی‌شناختیش و اون تو و وبلاگمو می‌شناخت گفتم که زیبا با اینکه یه آدم مخصوصه، با اینکه واقعا وجود داره و نفس میکشه، ولی زیبای وبلاگم نماد تموم چیزاییه که میخواستم داشته باشم و نداشتم، مثلا کسی نمی‌دونه تو واقعا بهم نگفتی سینیور، اینکه واقعا اونقدر بهم نزدیک نشدی و رابطمون وقتی داشتیم بهم نزدیک می‌شدیم بهم خورد. تو با تموم زیباییت نماد تموم زنایی بود که من میخواستم ازشون مراقبت کنم، ازشون آسیب دیدم، بهشون آسیب زدم، براشون گریه کردم، نگرانشون دادم و از دستشون دادم، تو نماد تموم شادیا و خوشحالیایی هستی که آرزوم بود تجربه کنم و نماد تو غمایی هستی که بهم دست داد. تو نماد تموم غم و شادیای من با زنای مهم زندگیمی.
آدمای زیادی رو از دست دادم لیا و من نفس نیستم که بلند شم، نفس کیه؟ اون دگرانه، بارون، رین‌استار، اون تموم امید من توی یه انسانه، اون آخرین کسی بود که میخواستم آسیب ببینه، اوضاع اضطرابم خوب نیست، یه هفته پیش حالم بد شد؛ دنبال اینم که رابطه‌هایی جدید درست کنم و نمیتونم. احساس میکنم که هدفی نیست که براش بجنگم، خسته‌م. بغلم کن.
بعدشم آریانا گرانده گوش کن، چون هممون میدونیم با اینکه آریانا هیچوقت سلیقه من نبوده، ولی وقتی کنارتم گوش دادن بهشو دوست دارم.
+مواظب خودت باش. دوستت دارم.
